Just choose one

Συνάξεις κουνιάδων

     Ναι,καλά διάβασες....και όχι 1 αλλά 3(!!!!). Ναι ρε!!!! 3 έχω. Να τις χαίρομαι. Σας ευχαριστώ και ανταποδίδω (καλά,εντάξει,μη βαράς λέμε,αχού). Και αυτές τις μέρες μαζευόμαστε λέει να τα πούμε. Τι να πούμε ακόμα να καταλάβω...Παιδιά δεν έχω,σκυλί έχω. Τι να λέμε; Για συνταγές ή για την πρόοδο των παιδιών στο σχολείο;


   Οκ,τα παραλέω,τα μεγαλοποιώ. Ντάξει μωρέ,σιγά το πράγμα τώρα. Καλά περνάμε για 3 φορές τον χρόνο ( Πάσχα-Χριστούγεννα-Δεκαπενταύγουστο),άντε να σπάσει η πέτρα και να βρεθούμε σε κανένα γάμο συγγενικό είτε σε γενέθλια. Παίρνω την δόση μου. Δεν έχω παράπονο.


  Και το εννοώ. Μια χαρά είναι όλες τους. Πολύ εντάξει σε όλα τους. Δεν είναι τύπου πρήχτισες που ανακατεύονται στη ζωή σου. Καμία σχέση. Έχει η κάθε μία την οικογένεια της,τους δικούς της ρυθμούς,τον χαρακτήρα τους,τα παιδιά τους κτλ. Όλα καλά,δλδ. Και τα άλλα όλα στα αρχίδια τους. Και καλά κάνουν. Μπορώ και αναπνέω εν ολίγοις. Με έμαθαν άλλωστε στα τόσα χρόνια. Σου λένε η μικρή (ναι,εγώ είμαι αυτή) κουβαλάει μεγάλη τρέλα,γυρίζει και γυαλίζει το μάτι της...
οπότε όλα καλά!

     Και έτσι αύριο μένει και η τελευταία κουνιάδα για φαγοπότι στο σπίτι της και μετά καλοκαίρι πάλι!!!! Αρχίζει ο τρίτος κύκλος.  Όχι,μαλακίες λέω....Τις λατρεύω και χαίρομαι που αυτές είναι οι κουνιάδες μου or sister's in law. Γιατί ακούω και κάτι περιπτώσεις που τα σπάνε πραγματικά. So i'm so happy και ευλογώ τα γένια μου!!!! Και έχουν και υπέροχα παιδάκια. Τα λατρεύω τα άτιμα. Αφού σήμερα έκατσα μαζί τους ( μου το ζήτησαν ευγενικά) να δω την Ραπουνζέλ! Ωραία ήταν,τελικά....

Άτιτλο...

     Άτιτλο. Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω σήμερα. Δεν πειράζει. Τι σημασία έχει άλλωστε;
Μουντός και ο καιρός,έβρεξε και λίγο. Το' χει η μέρα. Λίγο καταθλιπτικά.Λίγο και η κούραση της βδομάδας. Χαλάλι.


  Θυμάμαι στα νεανικά μου χρόνια τέτοια μέρα δούλευα ,όσο μπορεί κάποιος έτσι μέρες,τεσπά,και πηγαίναμε με τις συναδέλφισες μου και προσκυνούσαμε ότι επιτάφιο βρισκόταν κοντά μας. Και απ' όσο θυμάμαι ήταν 3. Ωραία χρόνια! Μαζεύαμε και τα λουλουδάκια που ήταν στολισμένα γύρω γύρω(οκ,τα ξεριζώναμε...) και ήμασταν όλες μες την τρελή χαρά....Η μαγεία της στιγμής. Όλα ήσυχα και προσκυνούσαμε με μεγάλη ευλάβεια. Το θυμάμαι πολύ καλά αυτό. Το νιώθαμε. Ή μας έκανε η στιγμή να το νιώθουμε.


  Τα τελευταία 2 με 3 χρόνια πήγαινα πολύ βιαστικά το βράδυ και εκνευριζόμουν τα μάλα από το σπρωξίδι που έπεφτε μέχρι να φτάσεις να προσκυνήσεις και πόσο μάλλον να περάσεις και από κάτω. Σήμερα θέλω πολύ να πάω και να ξανακάνω αυτό που έκανα χρόνια πριν...Να προσκυνήσω, όχι 3 αλλά 13! Τέτοια δίψα έχω!!!


  Λοιπόν,και εγώ με την σειρά μου σας εύχομαι καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!! Να περάσετε τέλεια και φαντασμαγορικά. Να φάτε και να πιείτε με πολλή όρεξη. Τσουγκρίστε ασύστολα αυγά και να' χετε υγεία και χαρά!!!! Πάνω απ' όλα!
    Σας αποχαιρετώ και σας φιλώ!!!!

Μεγάλη Δευτέρα....please save me from my boss(!)

   Μεγάλη Δευτέρα....πολύ μεγάλη,τελικά. Τόσο μεγάλη που αργεί να περάσει και η ώρα. Τόσο μεγάλη που δέχτηκα η μαλάκω να δουλέψω over time! Μάλιστα. Ζω και εγώ την εβδομάδα των παθών στο έπακρο. Αλληλούια....


  Τι το θελα να δεχτώ; Γιατί; Επειδή ...Πάει πέταξε το πουλί, δέχτηκα. Εν το μεταξύ όλες κι όλες 3 μέρες είναι. Θα περάσουν. Ε; Δεν θα περάσουν; Αλλά το πως θα περάσουν είναι άλλη υπόθεση. Γκρινιάζοντας...( το φελέκι μου μέσα,γαμώ...). Άστα. Το boss λέει χρειάζεται την βοήθεια μου ( εδώ γελάμε λέμε...). Τι να την κάνεις,ρε Μήτσο; Κορνίζα; Και μένα με χρειάζεται το σπίτι μου. Όχι,γράψε λάθος. Βοηθάτε αλλήλους και αφεντικά είναι το σωστό. Οbey your master,Υακίνθη dear!


  Άσε,που δεν ξέρω να κάνω και τα παραδοσιακά εδέσματα (έτσι λέγονται;i'm not sure). Ένα τσουρέκι...Μια φλαούνα. Μόνο να κοκκινοπρασινίζω τ' αυγά ξέρω..Πάλι καλά. Οπότε δεν πιάνεται σαν πασχαλινή δικαιολογία για να γλιτώσω το over time.
So....πας δουλειά και βγάζεις το σκασμό και λες και τον ακάθιστο ύμνο με ευλάβεια.


  Γκρίνια...ε; δεν σας τα' λεγα; Εντάξει μωρέ,πέρασε ήδη η 1η μέρα. Μια χαρά. Αν εξαιρέσεις ότι το πρωί φεύγοντας για δουλειά,ξέχασα το κινητό μου στο κομοδίνο,έκανε εμετό στο χαλί η σκυλίτσα μου και έβαλα 132 φάρμακα να το καθαρίσω,φόρεσα και ανάποδα την μπλούζα...όλα μια χαρά! Αυτά...Άντε,αποχαιρετώ και καληνυχτίζω...Ξημερώνει και Μεγάλη Τρίτη....με καταλαβαίνεται. ..

Mind,Body & Spirit

    Ναί,mind,body & spirit όλοι μας έχουμε. Χαίρω πολύ. Αυτό που λείπει τελικά είναι η ανθρωπιά και η μη κερδοσκοπεία σε τέτοια ζητήματα. Δλδ,τι θέλω να πω. Να,σήμερα για 3η συνεχόμενη χρονιά πήγα στην έκθεση του mbs Cyprus exhibition. Τα συνηθισμένα και χειρότερα απο τις προηγούμενες χρονιές.Οκ,φέτος πήγα να πάρω ένα βιβλίο που δεν το είχαν στην Λεμεσό και το οποίο το έφεραν απο Λευκωσία. Ως εδώ καλά. Το πήρα.


  Αυτό που με ενοχλεί και με εξοργίζει είναι η δηθενιά,η μάσκα που φοράς και μου πουλάς κάτι εντελώς διαφορετικό απο αυτό που είσαι στην πραγματικότητα και το πνίγεις,το καταπιέζεις,το μαδάς,το σκοτώνεις κτλ.,μου λές για σεμινάρια που πλουτίζεις και κάθεσαι με τις ώρες πάνω στην καρέκλα να πουλήσεις το βιβλίο που θα με κάνει πλούσια περιμένοντας με να το πάρω...Άν είναι έτσι τι κάθεσαι και παρακαλάς τον κόσμο,αφού εσύ ο ίδιος πλούτισες (;).


  Δεν ξέρω αν ο κόσμος το'χασε λίγο αλλά με λυπεί πολύ η όλη φάση. Θές να δώσεις βοήθεια; Δώσε ρούχα,τρόφιμα και ότι άλλο σου περισεύει. Πές μια καλή κουβέντα στον άλλον ,χάρισε του ένα απλό χαμόγελο,πες μια καλημέρα και εκεί να δείς μαγεία και θετική ενέργεια μπροστά σου. Σε όλο του το μεγαλείο. Ψιλά γράμματα όμως αυτά.


  Λοιπόν,δηλώνω ότι δεν θα ξαναπάω. Στ'αρχίδια μου. I had enough,man! Άσε,που είχε και χαρτορίχτες....spiritual πράγματα. Με ύφος μπλαζέ και μαλακίες. Βρε,την θετικότητα την ζείς στη ζωή σου με απλά και καθημερινά πράγματα. Την μεταδίδεις και δεν την πουλάς ούτε και κερδοσκοπείς μέσω αυτής. Τόσο απλά.

I don't mean anything...

....To other side

   Τρελή βδομάδα με πολλά παραλειπόμενα. 'Ελα,τα ρέστα μου. Του Κίτσου η μάνα γίνετε. Το έλα να δεις. Έξω από τα νερά μου είμαι. Μου' ρχεται να break on through to the ....other side. Και ότι ήθελε προκύψει....

David Blaine vs Νεόφυτος (;)

   Προχθές την Δευτέρα παρακολούθησα για πρώτη και τελευταία φορά το  Mystifier.Ε,τόσος ντόρος έγινε γι' αυτό κι είπα να κάτσω να το δώ. Ήταν και το last episode so...να η ευκαιρία. Σκατά-Shit-Merde....Άφωνη και άναυδη. Μουγκάθηκα,κουφάθηκα και καράφλιασα. 
   Κοίτα δεν είμαι και ο Geller αλλά ντάξει,μάτια μου....Ειδικά την τελευταία σκηνή την βρήκα λίγο υπερβολική. My opinion,πάντα. Δλδ,ο άνθρωπος πετάει...Ναι,παιδιά! 
Αιωρείται actually. Να πώ την μαύρη αλήθεια μου εκείνη την στιγμή σκέφτηκα ότι αν είχε και μια ομπρέλλα θα γινόταν και Μαίρη Πόπινς (!). Δυστυχώς κοίταξα στο youtube μπας και βρώ την σκηνή αλλά...τζίφος. Να σας στο έβαζα να το δείτε και εσείς.
     
  Τεσπά,σημασία έχει ότι ο άνθρωπος αυτός τα κάνει και πληρώνεται γι' αυτό. Μαγκιά του. Αλλά να αιωρείται; Έστω και 1 λεπτό; Speechless...Τι να πω; Α,οχι,να πώ ότι μου θύμισε πολύ τον David Blaine. Ακριβώς τα ίδια κάνουν. Αυτά...


   Αν μπορούσα,ρε παιδιά και εγώ θα τα κανα. Και να με πληρώνουν κι απο πάνω. 
Αλλά τι να κάνεις; Τέτοιο ταλέντο και "δυνάμεις" δεν κατέχω (!) Άιντε,αποχαιρετώ....

Last night a dj saved my life

   Πέρασα τέλεια. Πέρασα καταπληκτικά. Πέρασα φαντασμαγορικά. Στο club που πήγα χθες το βράδυ. Πoυ λέγεται Retro. Ναι. Ωραία φάση. Ξανάνιωσα η γυναίκα. Πήρα τον αέρα μου. Δεν έχω παράπονο. Είδα πολλά και χόρεψα λίγο. Το μάτι είναι πιο σημαντικό. Αναγκαστικά φυσικά. Γιατί δεν φτάνει που είναι και σχετικά μικρός χώρος γινόταν και της πουτάνας εκεί μέσα. Είπαμε,δεν έχω παράπονο.


   Λοιπόν,είχε έρθει το απόγευμα μια γνωστή μου για καφέ στο σπίτι και πριν φύγει μου λέει " Μωρή άρρωστη" ( ναι,εγώ είμαι αυτή) " τι θα κάνετε απόψε;"  Απαντώ και εγώ αρρωστημένα " Να τα κλασσικά,θα απλώσω τραχανά,θα δω καμιά ταινία και να ρίξουμε κανένα πήδουλο με τον "ήρωα" έτσι για αλλαγή (!)"  Γνωστή με γουρλωμένα μάτια και αυτιά κάγκελο " Α,οκ! Γιατί έχω να σου προτείνω κάτι καλύτερο" Εγώ " Όπως;" Γνωστή
" Όπως να πάμε σ' ένα club να πιούμε το Βόσπορο και να δούμε κάτι σαν ταινία με μουσική υπόκρουση γιατί εκεί κυκλοφορούν τα πάντα!" .Χέστηκα απ' τη χαρά μου.  
" Ναι,μα φυσικά και θα έρθω!" Γνωστή " Και ο ήρωας; What about him?" Εγώ " Α,ναι. Τον ξέχασα τελείως ( τι υπόδειγμα συζύγου είμαι! Τα σπάω.) " Ναι,μωρέ. Αν θέλει να έρθει θα είμαστε κομπλέ σαν ομάδα".


  Και πήγαμε. Ναι,με τον " ήρωα" πήγα. Ε,τι να κάνα; Ήθελε να πάει λέει να μπανίσει και αυτός τι παίζει (!). Φτάνουμε και πιάνουμε θέσεις στο bar,σε μια καλή θέση για να μπορούμε να ελέγχουμε την πίστα! Ναι,έχει και πίστα! Μεγαλεία,ρε παιδιά...Νόμιζα ότι έπαιζα σε ταινία παρέα με τον Ψάλτη και τον Γαρδέλη. Εμείς,
εν τω μεταξύ ντυμένες κανονικά και νορμάλ. Τύπου φορεματάκια απλά και χαριτωμένα με γόβες. Πολύ νορμάλ. Σε μαύρο πάντα! Βρισκόμαστε στον Απρίλιο του 2011. Σωστά;


   Γιατί μετά χάθηκα. Εκτός τόπου και χρόνου. Καταρχήν είδα μία τίγρη (!),μια με μαλλί δεκαετίας του ¨80, 2 (φιλι)πινέζες με λαμέ φορέματα και κέρατα στα μαλλιά,μια Ρωσίδα με περούκα ( ντύσιμο δεν θυμάμαι,τα μαλλιά ήταν όλα τα ευρώ)
πολλά κοριτσάκια ( γυναίκες ντε) και αγοράκια (άντρες ντε) που κρατούσαν ποτό στο χέρι και ψάχνονταν. Α,και μια που στεκόταν μπροστά μας και έψαχνε απεγνωσμένα σκαμπό να κάτσει ο κώλος της. Μετά,εντάξει. Έκανε λίγο πιο κει γιατί ψωνίστηκε με ένα γκόμενο. 


   Όχι,εντάξει. Μια χαρά τέλεια ήταν...Από μουσική John Travolta ( grease), πήγαμε στο ¨80 με Samantha Fox,πιο κάτω είχε "Informer" και " Chaparal (jump,jump,jump), και μας αποτελείωσε με Doors (!), Led Zeppelin και Queen!!! Ναι,αυτά τα ωραία!
Πολύ Αλμοδοβάρ κατάσταση,ατμοσφαιρική,ρε παιδί μου. Γραφικότατη!


   Α! Ξέχασα να σας πω,είδα και καπί! Ναι,ρε! Κανονική παππούδες τύπου πάρκαρα το μπαστούνι λίγο πιο κάτω, είδα σκοτεινά και μπήκα! Αλλά κύριοι,με την γραβάτα τους,το παπουτσάκι με την μπούκλα γυαλισμένα. Όλα στην εντέλεια! Μη σας πω ότι είδα και πολλούς υποψήφιους βουλευτές με τα πούρα τους κτλ. Αναρωτιέμαι ταπεινά αν έδιναν και τις κάρτες τους!


  Αυτά τα ωραία έχει ο Απρίλιος του 2011! Σκέψου δλδ. τον Μάη τι κλαρίνο θα παίζει! 

Ανυπομονώ και αδημονώ με λαχτάρα!  Αυτά! Αποχαιρετώ... Γεια σας!

Το μυστικό της οδού του ξίφους

  Θα σας αντιγράψω μια μικρή ιστοριούλα από το βιβλίο που διαβάζω. Την βρήκα πολύ όμορφη και γεμάτη νόημα και θα ήθελα πολύ να την μοιραστώ μαζί σας.


   .....Ένας νεαρός άνδρας πήγε κάποια μέρα σ' ένα μεγάλο δάσκαλο του κεντό 
( ιαπωνική ξιφασκία) για να γίνει μαθητής του. Ο δάσκαλος τον δέχτηκε : " Από σήμερα", του είπε , " θα πηγαίνεις κάθε μέρα να κόβεις ξύλα στο δάσος και να κουβαλάς νερό από το ποτάμι". Έτσι έκανε ο νεαρός επί 3 χρόνια. Και μετά,είπε στο δάσκαλο του : " 'Ηρθα για να μάθω ξιφασκία και,μέχρι τώρα,ούτε που διάβηκα το κατώφλι του ντοζό σας"


  " Καλά",απάντησε ο δάσκαλος," σήμερα θα μπεις μέσα. Ακολούθησε με. Και τώρα,κάνε το γύρο της αίθουσας περπατώντας προσεκτικά πάνω στην άκρη του ταταμί ( χαλί από 
ρυζάγκαθα),δίχως να την ξεπεράσεις". Ο μαθητής υποβλήθηκε σ' αυτή την άσκηση επί 1 χρόνο , κι ύστερα τον κυρίευσε ένας άγριος θυμός : " Φεύγω",είπε. " Δέν έμαθα τίποτε από όλα αυτά για τα οποία ήρθα!" . " Σήμερα" του αποκρίθηκε ο δάσκαλος, " θα σου δώσω την ύστατη διδασκαλία. Έλα μαζί μου".


  Ο δάσκαλος πήγε τον μαθητή του στο βουνό.


  Σύντομα βρέθηκαν μπρος σ ' ένα γκρεμό. Ένας απλός κορμός δέντρου,ριγμένος πάνω στο κενό,έκανε χρέη γέφυρας. " Και τώρα,διέσχισε τον", είπε ο δάσκαλος στο μαθητή. Κυριευμένος από τρόμο και ίλιγγο στη θέα της αβύσσου,ο νεαρός είχε παραλύσει. Εκείνη τη στιγμή.έφθασε ένας τυφλός. Ψηλαφίζοντας με το μπαστούνι του,ανέβηκε στο εύθραυστο γεφύρι χωρίς να διστάσει και το πέρασε ήσυχα. Δε χρειάστηκε τίποτα περισσότερο για να γνωρίσει ο νεαρός την αφύπνιση και να εγκαταλείψει κάθε φόβο θανάτου. Όρμησε με βήμα ζωηρό πάνω από το βάραθρο και βρέθηκε στην άλλη άκρη. Ο δάσκαλος του,του φώναξε : " Κατέχεις το μυστικό της ξιφασκίας : να εγκαταλείπεις το εγώ σου και να μη φοβάσαι τον θάνατο. Κόβοντας ξύλα και κουβαλώντας νερό καθημερινά,απόκτησες γερούς μύες. Περπατώντας προσεκτικά στην άκρη του ταταμί ,απόκτησες την ακρίβεια και την λεπτότητα της κίνησης. Και να που κατάλαβες,μόλις σήμερα,το μυστικό της οδού του ξίφους. Πήγαινε. Θα είσαι παντού ο πιο δυνατός..."


   Το Ζεν βρίσκεται πέρα από όλες τις αντιφάσεις. Τις περικλείει και τις υπερβαίνει. Θέση,αντίθεση,σύνθεση και επέκεινα. Όταν οι δάσκαλοι του Ζεν απαντούν στις ερωτήσεις των μαθητών τους μ' ένα αίνιγμα που μοιάζει παράλογο σκώμμα,δεν αστειεύονται. Ο δάσκαλος εντείνει πάντοτε τις προσπάθεις του για να οδηγήσει το μαθητή πέρα από την σκέψη.


  Αν ανοίξουμε τα χέρια,μπορούμε να δεχθούμε τα πάντα. Μπορούμε να συμπεριλάβουμε ολόκληρο το σύμπαν...Από εμάς εξαρτάται.


    

Good Listener

   Σήμερα θα πάω επίσκεψη. Χεστήκατε. Το γνωρίζω. Πάμε ξανά. Σήμερα θα είμαι καλή ακροάτρια. Θα εξασκήσω ότι μαθαίνω στο Life Coaching. Θα πάω σε μια γνωστή μου να μου πει τον πόνο της. Θα μου τα πει και με ελληνική προφορά. Ναι,μάλιστα. Είναι από την μητέρα πατρίδα. ( Αχ,Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ γιατί μ' έμαθες και ξέρω...κτλ.). Φυσικά θ' απαντώ εις την κυπριακήν διάλεκτον. Ναι,τα μιλάω φαρσί! Τόσο φαρσί που ούτε και εγώ η ίδια καταλαβαίνω τι λέω (!).Τόσο βαρετά τα μιλώ που πάντα έρχεται μεταφραστής μαζί μου. Ναι! Αυτά. Όχι,δεν τελειώσαμε ακόμα. Λοιπόν,όπως σας έγραψα μέρος της " άσκησης " των μαθημάτων είναι στην απλή και καθημερινή ζωή μας ν' ακούμε τον πόνο του άλλου και να του δίνουμε τις κατάλληλες 
" πρώτες βοήθειες " . Δλδ,αν η γνωστή μου έχει κάτι γκομενικό να μου πει και μου ζητήσει την γνώμη μου θα τις πώ ( λογικά) να " επανεξετάσει" τυχόν μικρολαθάκια της σχέσης. Λογικά πάντα με αυτά που λέει ο professor μου. Κοίτα τώρα να δεις. Η δική μου λογική θα εξοργιστεί και θα αρχίσει να επαναστατεί. Βαράει και χέζει. Θα έλεγα τα αντίθετα. 'Οχι ακραία αλλά τύπου " καλά μωρή,δε βαρέθηκες τόσα χρόνια. Κοίτα και λίγο τον εαυτό σου και δώστου δρόμο του τυπά που νταλαβερίζεσαι. Σιγά μη κλάψω και να πέσω στα πατώματα κιόλας." 


  Μάλλον,τώρα που το ξανασκέφτομαι το life coaching σου διδάσκει καλούς τρόπους! Στην ουσία εννοούμε ακριβώς το ίδιο με την διαφορά ότι το λες καλύτερα,  με τρόπο και ευγένεια. Με τακτ,ας πούμε. Ναι,κουράδες...


   Τεσπά,θα δείξει το πείραμα μου απόψε και ο Θεός βοηθός. Και φυσικά θα είμαι καλή ακροάτρια. Εξάλλου δεν έχω και πολλά νέα να πώ. Τίποτα σοκαριστηκά και ενδιαφέρον κτλ. Αν είχα όμως γλώσσα δε θα έβαζα στο στόμα μου(!) Αυτά. Αποχαιρετώ....Γεια σας!

R.W.J

  Σας παρουσιάζω τον αγαπημένο μου Ray William Johnson,ένα καταπληκτικό τυπάκι που δύο φορές την βδομάδα ανεβάζει βιντεάκια στο youtube και τα σχολιάζει με τον δικό του χαριτωμένο τρόπο. Μπανίστε ελεύθερα,νομίζω αξίζει τον κόπο. Αν και είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι τον ξέρετε. So,enjoy him!!

Γυαλισμένο μάτι

  Πάει.Πέρασε και αυτό το τριήμερο. Ναι,εδώ στην μαρτυρική μεγαλόνησο "καθόμαστε" και την 1η Απριλίου γιατί " Ήταν πρώτη Απριλίου της ΕΟΚΑ η αρχή..." και πάει λέγοντας.Το άσμα.Γιατί η ιστορία λέει,αυτή που μου δίδαξαν στο σχολείο δλδ. ή μάλλον καλύτερα αυτά που θέλουν εκείνοι να μας πλασάρουν σαν ιστορία...Τεσπά,η ιστορία λοιπόν μου λέει πως τα παλληκάρια αυτά θυσιάστηκαν για την ελευθερία της Κύπρου από την Βρετανική κυριαρχία.Και εγώ θα το έκανα. Τώρα. Γιατί τους σιχάθηκε η ψυχή μου. Γιατί δεν μπορώ άλλο να τους βλέπω. Γιατί δεν γουστάρω να με κοροϊδεύουν μπροστά από τα μούτρα μου. Γιατί έχουν βάσεις στο μισό νησί ( στο άλλο μισό έχουμε Τούρκους). Γιατί έχουν κεραίες και αντένες και δεν ξέρω και γω τι σκατά άλλο και επίσης δεν ξέρω τι κάνουν μ' αυτές. Πάντως ξέρω ότι άμα ξαναγίνει καμιά διαδήλωση για δαύτους θα πάω πρώτη να σκαρφαλώσω  στις κεραίες και θα γκαρίζω να τσακιστούν να φύγουν από το νησί. Όχι,λάθος. Θα γκαρίζω να εξαφανιστεί όλη η ράτσα τους και η γενιά τους από προσώπου γης.Εν το μεταξύ δεν είμαι ρατσίστρια. Αυτοί με έκαναν,παιδί μου! Αυτοί και η ιστορία που κουβαλούν. Τεσπά...


  Σάββατο πρωί και κάθομαι στο facebook και μπανίζω με άνεση τι νέο παίζει γενικά και αόριστα. Και βλέπω μια ανάρτηση από ένα θέατρο και μου γυαλίζει το μάτι.Από το κουφό που διάβασα. Έλεγε ότι η συγκεκριμένη θεατρική παράσταση θα ανέβει στις τάδε του μήνα και τα σχετικά και οι ηθοποιοί που ενσαρκώνουν τους ρόλους είναι οι τάδε...5 γυναίκες κατ ακρίβεια. ΟΚ,μέχρι εδώ καλά. Βάζουν και μια παρένθεση που μέσα έγραφε οι 3 πρώτες παίζουν στους "Γυμνούς Αγγέλους" (!). Ξενερώνω αφάνταστα. Πρώτων : στ'αρχίδια μου ( που δεν έχω δλδ. αν είχα όμως;) Δεύτερον: αυτοί οι γυμνοί άγγελοι τι ρόλο βαράνε και γιατί είναι γυμνοί; μετά έμαθα όμως,είναι κυπριακή τηλεοπτική σειρά και μου την είπαν και από πάνω. Με στόλισαν κανονικά επειδή δεν την βλέπω.Είναι πραγματική ιστορία μου είπαν. Ε,και; Έχω εγώ να σου πω εκατομμύρια πραγματικές ιστορίες με πόνο και δάκρυ,άμα θες. Πίσω στο θέμα μας,λοιπόν. Τέρμα το διάλειμμα,τα κεφαλιά μέσα...Τέταρτον: οι άλλες 2 ηθοποιοί (που στην ουσία εκείνες ήξερα) τι είναι; άφαντες,αγνοούμενες,ξεχασμένες,ξεπερασμένες,δεύτερες,δήθεν,κλασάτες,πορδάτεςκτλ; Δεν μπορώ να τους καταλάβω. Ανοίγουν μια παρένθεση και πετάνε μέσα κάτι κουραδοκόφτες για να πιάσουν ψάρια. Ναι ,καλά. 


 Κατά τα άλλα μια χαρά!!!! Έφαγα μέχρι σκασμού ( αφού στο τέλος είπα και ήμαρτον),είδα και 3 ταινίες,πήγα τις βόλτες μου,διάβασα τα βιβλία μου,άκουσα και την μουσική μου και είμαι κομπλέ!!! Ήμουν δλδ,γιατί σήμερα πήγα δουλειά. Όπως θα πάω και αύριο και μεθαύριο....με καταλαβαίνεις. Ρουτίνα,παιδιά μου! Ρουτίνα...

Silence...I kill you