Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Update

  Γεια σας! Τι μου κάνετε; Ναι,το ξέρω...τα κλασικά,σας γράφω τώρα που κοιμάται το νινί...!
  Λοιπόν,τι νέα; Εγώ εδώ ( και εσείς εκεί!) τα ίδια τα καθημερινά μου. Με το νινί να περνάμε τις πιο υπέροχες στιγμές,να μεγαλώνει αλματωδώς και να αναρωτιέμαι για πότε ήμουν έγκυος και πότε έφτασε 2 μηνών και κάτι....Και να μοιάζει όλο και περισσότερο στον πατέρα του. Ναι,έλεος!Επιμένω,μύθος και σκατόμπουρδα η κουβέντα που λένε. Είμαι βαθιά πληγωμένη...
  Τι άλλο; εμμμμ,ευτυχώς το σώμα μου επανήλθε στα παλιά επίπεδα. Πάλι καλά για καισαρική,δε λες; Νόμιζα ότι θα μου μείνει μια κοιλιά για τουλάχιστον 6 μήνες (έτσι μου έλεγαν,δλδ) αλλά καμία σχέση!! Με το που βγήκα από το νοσοκομείο είχαν φύγει 14 κιλά (έβαλα 24!)οπότε η κοιλιά μου από τις πρώτες μέρες ήταν ήδη σχεδόν επίπεδη...ούτε και εγώ το πίστευα! Τώρα παλεύω χαλαρά να χάσω και τα 6 κιλά που έμειναν.Που θα πάει,θα φύγουν και αυτά.
  Τι άλλο; τι άλλο; Ααα,όσο σκέφτομαι ότι θα επιστρέψω τον Μάιο πίσω στη δουλειά μου γυρίζει το μάτι. Βαριέμαι. Θέλω να μείνω σπίτι με το νινί μου. Ευτυχώς δουλεύω λίγες ώρες. Το εκμεταλλεύομαι όμως τώρα και πάμε όσες περισσότερες βόλτες μπορούμε γιατί όπως μου είπε και ο παιδίατρος " Βαριέται το νινί στο σπίτι,Υακίνθη! Να πηγαίνετε βολτούλες" Έλα ρε μεγάλε!!!!! Τι μου λέεεεες!!!!! Τι mall πάμε,τι παραλίες!!! Για φαγητό πήγαμε,για καφέ πήγαμε! Μόνο εξωτερικό δεν τον πήραμε!!! 
  Ναι,αυτά που λέτε. Σας αφήνω τώρα,πάω να κοιμηθώ και εγώ λίγο γιατί κλείνουν τα ματόκλαδα μου ανελέητα...
  Φιλάκιααααααααα


χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Μεγαλώνουμε!!!

 Ο τίτλος το λέει,ε; Μεγαλώνουμε και σε ποιόν μοιάζουμε; Στην ...........εδώ σε θέλω κάβουρα! Ε,όχι!!! Στον μπαμπά.....αααααα!!! Γιατί ; Γιατί; Τελικά μαλακία αυτό που λένε ότι ο γιος μοιάζει στην μάνα του....Τι να κάνουμε. Τα έχει και αυτά η ζωή! Μ' αρέσει που κορόιδευα μια γνωστή μου ότι το δεύτερο θα της μοιάζει γιατί ο γιος της είναι ίδιος ο άντρας της!!! Μεγάλη μπουκιά φάε......Τεσπά. 
  Ο σύζυγος δε όποιος άνθρωπος έρχεται στο σπίτι μας να δει το νινί μας ,πάει και στέκεται μπροστά από την πόρτα με το παιδί φάτσα κάρτα να τους δουν ότι είναι ίδιοι!!!! Έλεος! Πόσες μαχαιριές να φάω η άμοιρη πια;
  Κατά τ' άλλα είναι τέλεια η ζωή με το νινί μου! Κάθε μέρα είναι μοναδική. Να το βλέπεις να μεγαλώνει και ν' αλλάζει! Είναι ένα θαύμα !!! Είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια, πραγματικά. Όλα αυτά που νιώθεις είναι απερίγραπτα....
Με πιάνετε; Όχι; Ε,για αυτό κάντε παιδιά!!! Εκεί θα δείτε τα πάντα!!!! 
  Επίσης ,μου έχει κατουρήσει την πιτζάμα καθώς τον άλλαζα,έχει βάλει τα πόδια του μέσα στην χεσμένη πάνα του πριν προλάβω να την βγάλω! Και όλα αυτά σε κλάσματα δευτερολέπτου!!!!  Αλλά κατουριέμαι εγώ όταν μου χαμογελάει....! Όλα τα ευρώ,ρε παιδιά....Ειδικά τώρα που μας καταλαβαίνει είναι άλλο πράμα. Σας λέω,κάθε μέρα είναι μοναδική!!!
  Τι κλισέ όμως,ε; Με το που γίνεσαι μάνα όλο για το παιδί σου μιλάς. Το παιδί μου αυτό,το παιδί μου εκείνο....και το πιο πετυχημένο; Το παιδί μου είναι το πιο όμορφο απ' όλα! Και όχι δεν είμαι η εξαίρεση,τελικά. Και εγώ με την σειρά μου και σαν νεό μάνα το διατυμπανίζω " Ε,ναι ρεεεε!!! Έχω τον πιο όμορφο γιο στον κόσμο".