Σάββατο 12 Μαΐου 2012

ΚΤΜ......(;)

Πάει καιρός να τα πούμε,ε; Τι μου κάνετε; Εγώ τώρα είμαι καλά (!!!!). Ξεπέρασα τα απανωτά εγκεφαλικά,καρδιοπάθειες,λαχτάρες,κλάματα,οδυρμούς,Μάρθα Βούρτση κτλ...
 Και το γιατί; Λοιπόν,έχουμε και λέμε_
Τρίτη του Πάσχα παίρνω ένα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο λέγοντας μου ότι το τεστ ΠΑΠ κάτι έδειξε και πρέπει να έρθετε να σας δούμε....Παίζω πελλόν όπως λέμε εδώ κάτω και δεν πάω ούτε πατώ στο hospital man...Με ξαναπαίρνουν την επομένη ουρλιάζοντας να τσακιστό να πάω! Χέστηκα πάνω μου,παίδες! Πούστη μου,λέω τα φτύνω η γυναίκα! Αντίο κόσμε...Παίρνω το παιδί άρον άρον και τρέχω όπως είμαι (ευτυχώς φορούσα φόρμες!). Τρόμος και πανικός στα μάτια μου....Νομίζω ήταν και η πρώτη φορά στη ζωή μου που πραγματικά τα"χα παίξει...Είχε πάει το άτιμο το μυαλό μου εκεί απλά αρνιόμουν να το πιστέψω.
  Πάω που λέτε με όχι μισή καρδιά...αλλά χωρίς καρδιά." Έλα,ρε DOCTOR,here i am να πούμε...κοπάνα το να τελειώνουμε" " Ξέρεις Υακίνθη μου" (χέσε με ρε Doctor,αν ήξερα δεν θα ήμουν εδώ)" Το τεστ έδειξε κάποια καρκινογόνα κύτταρα στον τράχηλο και πρέπει όσο πιο σύντομα να πάρουμε δείγμα να δούμε τι γίνεται......" 
  Ούτε θυμάμαι πως βγήκα έξω...θυμάμαι ήθελα επειγόντως αέρα. Σκεφτόμουν μόνο το μωρό...αν πάθω κάτι τι θα γίνει το μωρό μου;;;;; Τελείως Μάρθα Βούρτση αλλά την δεδομένη στιγμή εκεί είχα κολλήσει.
  Να μην τα πολυλογώ,παίδες σχεδόν μιάμιση βδομάδα μετά μπήκα στο νοσοκομείο για κολποσκόπηση ( θα το έκαναν νωρίτερα αλλά λόγω περιόδου δεν μπορούσαν). Οφείλω να ομολογήσω ότι καλοπέρασα...έλα ....μη γελάς σε βλέπω...πονηρούλη!!! Καλοπέρασα γιατί δεν κατάλαβα τίποτα! Σου δίνουν πρωί πρωί ένα μαγικό χαπάκι....τι να σας λέω τώρα! Τα είδα ΌΛΑ!!!!! Όλα όμως....ήθελα να χορεύω,με έπιασε ένα υστερικό γέλιο γενικώς πολύ ευτυχία! Εγώ και τα πρεζόνια ένα πράγμα!
  Με βάζουν χειρουργείο με την ποδίτσα τύπου ζουρλομανδύα (όπως και στην καισαρική μου)και ξεκινάνε τις διαδικασίες να με κοιμίσουν. Τρελή από ευτυχία εγώ σκορπούσα χαμόγελα απλόχερα λέγοντας σε όλους τι όμορφοι που ήταν!!! Είχα και ένα βλέμμα απλανές...(έτσι μου είπε η μάνα μου μετά "Σαν ούφο ήσουν,καλεεεέ")Ευχαριστώ,ρε μάνα! Τεσπα....no comment,mate...
  Τελειώνει το πανηγύρι και βγαίνω την επομένη να πάω στο σπιτάκι και στο παιδί μου κυρίως. Παίρνω και τα δείγματα και τα παίρνω εγώ προσωπικά για να βγουν γρήγορα τα αποτελέσματα...2 μέρες μετά μαθαίνω τα μαντάτα! Πούτσες μπλεεεέ,ρεεεεε......Φλεγμονή τραχήλου! Δλδ τπτ....με αντιβίωση περνά(!!!!)
  Και σας ερωτώ_ εγώ τι έπρεπε να κάνω; να κλάψω ή να χαμογελάσω; Έμεινα άναυδη (έλαααα,δεν το πιστεύω..)Μάλιστα...
  
 Τέλος πάντων,πέρασε και αυτό. Τώρα,όσο αφορά το νινί μου....Θεόςςςς ο μικρός! όλα τα λεφτά! Και το κυριότερο; είμαστε ίδιοι!! Επιτέλους,ο γιος μου μου μοιάζει (τώρα για καλό μας το λες;)Να δείτε τι καμώματα μου κάνει....άλλο πράμα! Ναι!!!!
  Άντε,σας τα είπα,ξεθύμανα και τώρα αποχωρώ...είμαι μάνα και πάω να συνεχίσω το παιχνίδι με το νινί μου.
  Σας φιλώ και θα τα ξαναπούμε
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ


* ΚΤΜ = ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΜΗΤΡΑΣ