Here in Cyprus υπάρχει μια παροιμία που λέει " άλλον μας έδειξαν και άλλον μας έμπειξαν" κατανοητό έτσι...? Η επεξήγηση που μου δίνει η Google ( κοινώς γοογλε κατά τους αρχαίους έλληνες βλ."ράδιο αρβύλα") είναι αυτή εδώ( copy/paste..hallooo!)
Άλλον μας εδείξαν και άλλον μας εμπήξαν.
Η συγκεκριμένη παροιμία είναι όλα τα λεφτά! Κάτι τέτοιο λέει ο κάθε παντρεμένος μια μέρα μετά τον γάμο του. Μέχρι τότε είχε την εντύπωση ότι θα παντρευτεί μια γυναίκα που θα τον έχει βασιλιά και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι μια μέρα μετά το γάμο αυτή η γυναίκα θέλει να τον έχει σήκω-κάτσε, κάτσε-σήκω...και το περίεργο είναι ότι τα καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία. Και επειδή εκεί που είμαστε ήταν και εκεί που είναι θα πάμε κάποτε, δεν υπάρχει περίπτωση να παντρευτούμε. Το ίδιο ισχύει και για το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο που μόλις αγοράσαμε για ατρακάριστο αλλά στο πρώτο σέρβις ανακαλύπτουμε ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο το έχει βγάλει "total loss" μια κοπελίτσα που είναι ακόμη στο νοσοκομείο, για τρεις μήνες τώρα από τη στούκα.
Λοιπόν,έρχομαι και γω κάπου εδώ ( στου δρόμου τα μισά) και πετάγομαι ( σαν πορδή και οχι σαν χορδή) και δίνω την δική μου επεξήγηση όπως την βλέπω ( με τα δικά μου μπιρμπιλωμάτικα μου μάτια...)
Φίλτατε αναγνώστα μου,μόλις ξεκίνησα να ατενίζω πανυγηρικά την περιβόητη εφηβεία μου, είχε αναλαμπή η φίλτατη μάνα μου να κουβαληθούμε στην μαρτυρική μεγαλόνησο για ενα καλύτερο αύριο -μάντης έτσι..? ούτε ο νοστράδαμος να 'ταν! Να μην τα πολυλογώ κουβαληθήκαμε,στρωλιαστήκαμε κανονικά και αποχαιρετήσαμε και το αυτοκίνητο μας,που ξεκίνησε μόνο του τον γυρισμό του στη Αθήνα και οχι στη ...Ιθάκη! Ναι..ναι! αλήθεια σας λέω! Φέραμε τα προικιά μας ( με το αείμνηστο Βεργίνα!) όσα χωρούσανε βέβαια - η μάνα μου ακόμα ισχυρίζεται οτι χώραγε κι άλλα...-. Το στείλαμε λέει γιατί εδώ δεν ηταν μοδάτο...ξέρεις το τιμόνι ήταν αριστερά ( νορμάλ δλδ.) ενω εδώ είναι δεξιά...!
Φίλατε αναγνώστα μου...απο τότε άρχισε το δικό μου μαρτύριο. Φίλτατε αναγνώστα μου ( επαναλαμβάνω) μου λείπουν μόνο τα ...nine inch nails...τέτοια φάση.
Εδω λέει ( δεκαετία του'90 έτσι..?) έκλειναν τους δρόμους (ξέρετε τραπέζια/καρέκλες κτλ) και γίνονταν γάμοι τρικούβερτοι μέχρι πρωίας κάτω απο ειδυλιακό φεγγάρι και μυρωδιές απο σούβλα-ντολμαδάκια και "κλέφτικο"
Οι γυναίκες να λικνύζουν εκστασιακά παράφορα και ανελέητα τους στρογγυλεμένους γλουτούς τους υπο τους ήχους λαικών ασμάτων (Στράτος Κύπριος αν σου λέει κάτι..!) και οι άντρες να πίνουν την παραδοσιακή ζιβανία με το ( εδώ δώσε βάση) μικρό δάχτυλο να είναι εκστατικά όρθιο ( μαζί και το νύχι) και να βαράνε παλαμάκια ( στις λικνίζουσες γυναίκες) Σημ. φυσικά must της εποχής ήταν δαχτυλίδι αντίκα παρεάκι με ανοιχτό υποκάμισον ( ε, ναι βρε αδελφε,να φαίνετε η κοιλίτσα μας) και χοντρή χρυσή αλυσίδα με την "Κύπρο" πάνω ( πως λέμε βάλε παιδί μου ενα σταυρουδάκι πάνω σου..)
Φυσικά και με το δίκιο σας θα αναρωτιέστε για την νύφη και τον γαμπρό...σε έτσι περιπτώσεις και ...χεσμένους τους είχαν! Λεπτομέρειες τώρα...
Too much για μια έφηβη απο τας Αθήνας...έτσι?
Φίλτατε αναγνώστα...ένα σου λέω ( είμαι τρελλή για σένα...)οκ,σοβαρά τώρα...Λατρεύω μαρτυρική μεγαλόνησο! Λατρεύω καφεδάκι στο "κάστρο" της Λεμεσού μαζι με τους "κουλούς" καλλιτέχνες πάσης φύσεως που γνώρισα( εμ,τι θα γνώριζα..?) και τους κουβαλάω στην ψυχή μου,λατρεύω πρωινούς,μεσημεριανούς,απογευματινούς και βραδινούς περίπατους στον "μόλο",λατρεύω γραφικά χωριουδάκια (μαζί και τους γάμους!) που μυρίζουν γιασεμί και λατρεύω και άλλα τόσα που δεν γνώρισα...ακόμα.
Δεν μετανιώνω για όλα τα ποτά που ΔΕΝ ήπια ( γιατί εδώ δεν υπάρχουν όλα,γκέγκε?) και για ολα τα ροκάδικα που δεν υπάρχουν!
Στην τελική φίλτατε αναγνώστα μου ΕΔΩ μεγάλωσα,ερωτεύτηκα,απαγοητευτικα,έκανα εκστατικά όνειρα...και το πιο πιθανόν είναι εδω θα δω τα ραδίκια ...ανάποδα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου